Zoals eerder aangekondigd, zijn we gestart met de Tomatis therapie. En wel als huwelijksreis! Gelukkig komt de echte huwelijksreis nog deze zomer én hadden we er eerst al een romantisch weekend met ons twee opzitten.

Even kort herhaald: Meneer Tomatis was een Franse academicus met een alternatieve luistertherapie en Jozef Vervoort, vader van een oud-patiënt van wijlen Tomatis, was zo enthousiast over deze “Mozarttherapie” dat hij dit werk verder zette en hiertoe een centrum oprichtte in Sint-Truiden. Als dit te kort door de bocht is, verwijs ik voor meer details graag naar een vorige blog -hier- of naar de website van Atlantis zelf.

De dagen in Atlantis bestaan steeds uit blokken van 1,5 uur, met alternerend een therapieblok en een pauzeblok. Onze dagen zagen er als volgt uit:

• 6u30: Opstaan een klaarmaken voor een vermoeiende dag
• 7u30: Ontbijt
• 8u30: Therapie I
  

  
• 10u00: Pauze I; groentenpap eten gevolgd door spelen op de binnenspeeltuin. Op het einde nog een lekker warm mini-melkje in de hoop dat Thibault ervan in slaap valt zodat het aanhouden van de koptelefoon iets minder een gevecht wordt
• 11u30: Therapie II
• 13u00: Pauze II; middagmaal en fruitpapje voor Thibault
• 14u30: Therapie III
  
  

  

  

  
• 16u00: Einde van de dag, nog een wandeling op de Grote Markt van Sint-Truiden en eventueel boodschappen doen.

Woensdag kwamen opa, bobonne en grote broer op bezoek want de broers een week zonder elkaar konden we niet laten gebeuren… En of de jongetjes blij waren dat ze elkaar terugzagen. Terwijl Thibault zijn tweede therapie had, gingen we naar de binnenspeeltuin van Atlantis en Guillaume was super enthousiast tijdens dit stukje me-time met zijn bobonne en mama.

Eenmaal therapie II afgelopen was, gingen we allemaal samen lunchen op de Grote Markt van Sint-Truiden. Komt ongetwijfeld in mijn top van de mooiste en gezelligste markten van ons land. Voor Guillaume was het ook feest, want hij kon een 2 frikadellen met mayonaise eten.

Tijdens de derde therapie van Thibault gingen we met Guillaume naar de eendjes kijken, een wandelingetje dat we iets onderschat bleken te hebben. Jammer genoeg hadden de eendjes ook niet veel honger…

We haastten ons tegen 16u terug naar het centrum om op tijd te zijn voor Thibault en besloten de laatste uren met ons allemaal samen in de binnenspeeltuin door te brengen. Want wat de therapie ook mag brengen, dat het er een een speel-paradijs is, is wel duidelijk.

Ook mama en Thibaultje, lieten zich helemaal gaan op de glijbaan…

En zo kwam een einde aan een geweldige  bezoekdag in het mooie Sint-Truiden. Voor meer info over de therapie zelf, moet ik eerst alles nog eens laten bezinken en dan deel ik binnenkort mijn bevindingen…

Veel liefs!
Kris
XxX