September staat voor de deur. Echt. Nog 3 keer slapen en de schoolpoorten gaan open. Altijd een spannende periode, meestal een uitkijken voor kinderen én ouders en vooral voorafgegaan door een opruimweekend vol goede voornemens.
Zo ben ik vandaag al even bezig geweest met wegdoen huidige (zomer)kleren en vervangen door de nieuwe voorraad kleertjes die in een andere kast al klaarlagen. Voor de eerste week liggen -zoals elk jaar in september- de outfits al per dag en per kindje klaar om alles vlot te laten verlopen. En dat werkt. Dat wordt dan traditiegetrouw een voornemen om dat elk weekend te doen gedurende het ganse schooljaar. In de loop van volgende week ga ik dat dan ook meermaals tegen mezelf herhalen dat het zo een rust geeft ’s ochtends, maar toch zal dat voornemen hoogstwaarschijnlijk over een paar weken vervagen en vergeten worden in drukke weekends.
Een andere traditie bij ons is dat we ons afvragen of de kindjes nog veel langer samen kunnen slapen op één kamer. Nu hebben Guillaume en Thibault de leeftijd van 7 jaar en 5 jaar en gaan ze naar het 2de leerjaar en naar de 2de kleuterklas. Het samen op de kamer slapen is nu vooral heel erg leuk voor hen en ook best praktisch voor ons. De jongste slaapt niet graag alleen en begint te huilen als hij eens alleen naar zijn bedje moet of zelfs als hij moet slapen. Ik lees dan meestal een verhaaltje tot wanneer hij in slaap valt, maar als dat niet lukt, is het handig dat broer er is. Wanneer ik dan weg ben, voelt kleine broer zich niet alleen en regelmatig leest grote broer nog wat verder, wat ook voor hem een goede leesoefening is. Nu en dan blijven de kids ’s avonds wel eens te veel praten, spelen of plezier maken, maar dat blijft relatief beperkt. Een andere keerzijde is dat ze mekaar ’s ochtends ook wel eens wakker maken, ook in weekend om pakweg half 6 ’s ochtends.
We hebben boven 2 slaapkamers voor hen, dus praktisch gezien kunnen ze eigenlijk meteen verhuizen. Dan zouden we wel iets verder van onze kamer liggen. Voor onze 5-jarige zou ik dat best nog ver vinden. Momenteel liggen ze samen op een kamer boven onze kamer, met toegangstrap ook langs onze kamer, dus nu is het voor Thibault heel dichtbij, wat natuurlijk ook zowel voor- als nadelen heeft. Voor onze 7-jarige zou dat best goed zijn omdat hij dan zijn privacy heeft en een bureautje ook op zijn kamer zou hebben. Anderzijds vraagt hij er nog niet om, dus hebben we misschien nog even tijd. Ik heb er zelf eerlijk gezegd ook geen idee van vanaf wanneer kinderen hun privacy willen en een broer op de kamer meer een last dan een plezier wordt…
De optie staat sowieso open: de kamers zijn behangen en geverfd, hebben ingemaakte kasten en er ligt een parket. De kindjes slapen nu ook al in een groot bed. Het enige wat we nog moeten voorzien zijn de gordijnen. En dat laatste vind ik nog een dingetje… Voor in een kinderkamer vind ik dat best moeilijk. Te kinderachtige patronen en stoffen komen sowieso niet in aanmerking voor ons omdat een gordijn voor ons nu wel langer moet meegaan dan een tweetal jaar en omdat wij ook neutrale en rustige kleuren verkiezen voor in de slaapkamer. Momenteel zouden plisségordijnen heel erg populair zijn en daar lijken we ons gading wel in te vinden. Deze blijken ook in verduisterende stoffen beschikbaar zijn en in allerlei uitvoeringen en kleurtjes, dus voor elk wat wils.
Traditiegetrouw laten we alles eventjes hoe het is. Het is ten slotte fijn voor de kids om samen te slapen. Ze hebben het nog steeds zo leuk met hun twee én ze slapen nog wat ook niet onbelangrijk is in een slaapkamer. Ze blijven samen op de kamer, vlak boven onze kamer. We denken er opnieuw over na tijdens de volgende vakantie. Of wanneer Guillaume vraagt naar zijn privacy. Of wanneer wij meer privacy willen? Misschien is het dan toch beter om op vlak van de gordijnen knopen door te hakken. Als iemand dan de verandering wil staat alles klaar en is het een kwestie van een paar uur om de verhuis te regelen. Maar eerst klaarmaken voor het nieuwe schooljaar, met goede voornemens, met dagen waarin we elke dag op tijd uit bed zijn en kleertjes klaarliggen.
Tegen half september, wanneer we terug in de routine zitten, we ons nu en dan eens overslapen, kleertjes regelmatig niet klaarliggen en quasi alle voornemens aan de kant zijn geschoven, maken we werk van de gordijnen…
Wat vinden jullie: hoe lang kunnen kinderen samen slapen?
En wat vinden jullie van plisségordijnen?
Veel liefs
Kris
XxX
Kool Family 
Alle 3 de kids hebben ieder een eigen kamer, ik merk ook dat ze het fijn vinden om zich terug te trekken.
LikeGeliked door 1 persoon
Denk ik ook, zeker vanaf een bepaalde leeftijd. De oudste gaat wel al eens overdag in de kamer met Lego spelen terwijl jongste beneden blijft en die houden we dan ook beneden bij ons om broer ook die ruimte te geven.
LikeLike
Met een eigen kamertje krijgen ze ook een beetje verantwoording erbij. Jij weet het beste of ze daar klaar voor zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
En we gaan nog een beetje wachten. 😊
LikeLike
Het ligt heel erg aan de kinderen. Een ex verkering van mijn jongste dochter deelde op zijn 19de nog een kamer met zijn tweelingbroer en dat ging prima.
LikeLike
Een eigen kamertje vinden veel kinderen heel erg fijn. Ze kunnen dan toch wat meer hun eigen ding doen en krijgen ook meet verantwoordelijkheid. Die van 7 gaat toch ook steeds meer leren en bezig zijn met school waar die van 5 nog lekker aan het spelen is.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt zeker en vast, maar natuurlijk gaat grote broer nog niet echt alleen huiswerk maken, is meer in de keuken aan tafel terwijl ik aan het koken ben. Al kan dat allemaal heel snel veranderen natuurlijk
LikeLike
Ik sliep samen met mijn zus op een kamer tot we 10 en 12 waren, hierna verhuisden we en kregen we een eigen kamer. Ik heb het nooit als vervelend gevonden, maar weet wel dat ik ook blij was met mijn eigen ruimte.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me voorstellen dat inderdaad 10 jaar wel een leuke leeftijd is om van kamer met twee naar eigen stekje te gaan.
LikeLike
mijn kinderen schelen 5 jaar, dat was gewoon veel te veel om een kamer te delen. En nog jongen en meisje ook…ze vonden het wel heel knus om samen in een tentje te slapen
LikeGeliked door 1 persoon
Dat had ik als kind ook met broers. Wij hadden aparte kamers, maar in de vakantie legden wij wel eens alle matrassen samen op een kamer.
LikeLike
Ik denk dat het aan de kinderen zelf ligt, sommigen kunnen vrij lang bij elkaar slapen omdat ze het zelf heerlijk vinden, terwijl anderen juist meer behoefte hebben aan een eigen plekje waar ze ook hun eigen spulletjes hebben en niet steeds alles hoeven te delen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had gehoopt op een pasklaar antwoord, maar het klopt inderdaad wat je zegt
LikeLike
Ik heb vouwgordijnen dat vind ik ideaal voor in de keuken.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij hebben schuiframen in de keuken dus gordijnen is daar niet echt mogelijk, maar lijkt me inderdaad handig.
LikeLike
Misschien kunnen ze hun eigen kamer krijgen om te spelen en zo langzaam te wennen dat ze straks alleen slapen?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een cut wel een ideetje om over na te denken.
LikeLike
Bij ons hebben ze altijd al een eigen kamer gehad. Op vakantie slapen ze dan wel samen. Beide geeft geen problemen.
LikeGeliked door 1 persoon
Op vakantie is dat wel fijn samen te slapen, deed ik als kind ook met kleine broers
LikeLike
Ik heb vroeger ook een tijdje met mijn zusje op één kamer gelegen en vonden dat altijd erg gezellig!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk
LikeLike
Wauw wat een routine in de ochtend. Hier liggen kleren nooit klaar en is het iedere ochtend ff zoeken en doen. Zelfs van de waslijn. Maar we hebben eigenlijk nooit haast, dus dat maakt dan ook niet zo uit. Wat gezellig dat ze samen op een kamer liggen. Lijkt me prima zolang je merkt dat een van de twee niet meer privacy zou willen.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt
LikeGeliked door 1 persoon
vroeger was ik wel eens jaloers op vriendinnen die met een zusje op de kamer sliepen, leek me zo gezellig
LikeGeliked door 1 persoon
Denk ik ook ja
LikeLike
Ik ben enig kind, dus heb geen ervaring met samen op één kamer slapen (behalve met mijn man haha!). Maar ik denk dat je kids hierin zelf de beste leidraad zijn: als zij er om vragen, wordt het misschien tijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie raad
LikeLike
Ik heb zelf geen kinderen, maar vroeger sliep ik samen met een zusje op een kamer. Was gezellig. Veel lol gehad. Tot ik naar de mavo ging en later mocht opblijven enz. Toen kregen we een eigen kamer
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk
LikeLike
Eigenlijk heb ik nog nooit meegemaakt dat broers en zussen bij elkaar op de kamer slapen. Als ze elkaar flink meppen, zal het tijd zijn om te scheiden haha
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is ook een goede indicatie. Vanaf 5 blauwe plekken ofzo dan. 😊
LikeLike
Hoe lang kinderen samen kunnen slapen heb ik niet echt een idee over omdat onze kinderen altijd in hun eigen kamer sliepen. Ik denk dat het heel erg afhangt van de ruimte, de privacy die ze kunnen hebben en in hoeverre de karakters van de kinderen goed samengaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt wat je zegt denk ik
LikeLike
Ik heb zelf met mijn zus op een kamer gelegen tot mijn 13de. Ze is 2 jaar jonger dan ik. Ik keek er enorm naar uit om een eigen kamer te hebben en zij ook. Maar toen het dan dan zover was, ben ik rin het begin weleens met een matras bij haar op de kamer gaan liggen en omgekeerd, omdat we elkaar toch misten. Dat is ook gestopt hoor. Maar ik herinner me nog wel dat ik het plots behoorlijk eenzaam vond en zij blijkbaar ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt voor het delen van je ervaring
LikeLike