Exit corona deel 2: SOS kinderen!

Sinds vanmiddag kennen we de maatregelen, zoals beslist op de Nationale Veiligheidsraad, die vanaf maandag zullen gelden. En deze waren niet erg verrassend en lagen volledig in de lijn van de verwachtingen. Kappers kunnen terug de deuren openen mits gebruik van mondmaskers, ook de markten kunnen weer van start gaan onder gelijkaardige voorwaarden als de winkels vorige week en begrafenissen en huwelijken kunnen nu tot groepen van 30 personen. Daarnaast blijft alles grotendeels hetzelfde: winkels blijven open, restaurants en pretparken blijven gesloten, enkel musea en dierenparken kunnen geopend worden.

Alles dus in de lijn van de verwachtingen. Inclusief het ontbreken van aandacht voor het welzijn van de kinderen. Over scholen werd opnieuw met geen woord gerept.

Eerst en vooral: wij klagen niet. Mijn gezin is gezond en we hebben geen financiële problemen. In een tijd met gezondheidscrisis én economische crisis, is dat al zeer goed. Wij kunnen, net als veel tweeverdieners, wel een paar maand overbruggen met minder of geen inkomsten. En ja, reserves moeten bij ons ook aangesproken worden, maar daarvoor hebben we ze natuurlijk. Verder durf ik zelfs stellen dat mensen die voorheen te kwistig hun lonen elke maand opsouperen, hierdoor zullen leren sparen. Ook voor financieel sterke bedrijven, wordt dit een jaar met minder of geen winst, wat dan ook niet meer is dan een verloren jaar. Verder is er niets aan de hand want deze mensen en ondernemingen redden het wel.

De echte slachtoffers zijn natuurlijk de bedrijven in startup, de gezinnen in financiële moeilijkheden voor de corona-maatregelen, de kinderen in moeilijke thuissituaties, alleenstaande ouders, slachtoffers van partnergeweld, kinderen en volwassenen met een beperking, kinderen met gewelddadige ouders, … Zij die maar net hun hoofd boven water konden houden voor deze crisis, zijn nu aan het verdrinken. Aan de hand van diverse premies worden de volwassenen wel geholpen, maar wie hier in de kou blijft staan zijn de kinderen…

Kinderen die thuis te kampen hebben met intra-familiaal of seksueel geweld, voor wie de school een vlucht is uit hun harde realiteit, hebben deze school en hun vrienden broodnodig. Wegens de blijvende onduidelijkheid naar scholen toe in deze exitstrategie zijn er al meerdere scholen die naar hun leerlingen hebben gecommuniceerd dat er voor 1 september niemand meer wordt verwacht. Dat betekent dat die kinderen van half maart tot september niet naar school kunnen. En dat vind ik schrijnend voor kinderen die niet in een stabiele thuissituatie zitten. En nee, dat dierentuinen en musea opengaan, hebben zij dus geen baat bij. De buurtspeeltuintjes -die gesloten blijven- zouden dan weer wel soelaas kunnen bieden…

Misschien minder erg dan verwaarloosde en mishandelde kinderen, maar ook een groep om bij stil te staan, zijn de jongeren die school-moe zijn en nog net gemotiveerd om dit schooljaar af te maken. Ook zij hebben er baat bij dat de scholen nog openen, zo niet zijn dat er weer een pak schoolverlaters zonder diploma bij wat dan economisch ook opnieuw voor schade op lange termijn zorgt…

En dan alle kinderen uit de lagere en middelbare school, waar wordt verwacht dat ouders nu online, via smart-school en andere high-tech-apps, de informatie downloaden en zelf kunnen kinderen lesgeven. Hoe goed ook bedoeld, voor mij maakt dit alleen de grote verschillen tussen arm en rijk duidelijk. Zelf geniet ik er best van om kindjes les te geven, al moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen dat de kinderen het na 8 weken wel hebben gehad en hun motivatie toch wel zakt. Maar ik denk aan gezinnen waar het anders is. Wat als de leerstof in pakweg het vijfde leerjaar of derde middelbaar, te moeilijk is voor de ouders? Wat als al die apps en technologie het petje van de ouders te boven gaan? Wat als het echt duur wordt is om die tientallen pagina’s te printen (ter info: voor Thibault, eerste kleuterklas heb ik al zo’n 300 pagina’s geprint, allemaal in kleur want de helft gaat over thema “kleur”). Wat als ouders en gewoon het nut niet van inzien en het gewoon zo laten? Ik zie hier alleen een grotere kloof tussen (kans)arm en (kans)rijk komen…

Zoals ik ook in een vorige post vermeldde, staan ook kinderen/jongvolwassenen met een beperking weer in de kou. Ouders van kinderen die in een woonzorgcentrum leven – waar altijd een bepaalde reden voor is – moesten tot op heden de keuze maken tussen ofwel hun kinderen terug bij hen laten inwonen met de bijhorende impact op het gezin, ofwel hun kinderen weken of maanden niet zien. In sommige woonzorgcentra is bezoek nog steeds niet toegelaten, in andere moeten deze ontmoetingen achter glas gebeuren. Terwijl die kinderen net wel nood hebben aan een knuffel van de ouders. Maar voor hen dus ook geen vooruitzichten na de veiligheidsraad van vandaag…

Ik vind dus het hoog tijd om de maatschappelijk zwakkere kinderen te redden en scholen terug volledig te laten openen. Niemand is gevrijwaard van het corona-virus, maar laat ons de cijfers van kinderen met symptomen van corona even naast de cijfers van kinderen met een onstabiele thuissituatie naast mekaar leggen en dan denk ik dat er maar één mogelijk besluit is.

Dus… Beste leden van de minderheidsregering Wilmès II: laat alle kinderen terug naar school. Geef hen terug dat contact met hun leeftijdsgenootjes, eventueel in kleinere groepjes per halve dagen. Plaats het welzijn van kinderen alsjeblief even voorop. Geef de kinderen terug het recht op school

Wat vinden jullie?

Veel liefs
Kris

60 reacties

  1. Onze kinderen zijn al volwassen (tenminste dat denken ze toch 😀😂), maar ik volg helemaal wat je zegt. Dit gaat problemen geven. Ik weet ook uit zeer goede bron dat de scholen zelf ook bijzonder nerveus zijn over hoe het nu moet en eigenlijk bijna niet werkbaar zal zijn.
    Aan ons kleinkind van 4 zien we dat kindjes elkaar nodig hebben, en onze Kleine Prins groeit op in een liefdevol gezin, toch zien we aan zijn gedrag dat hij dringend terug naar school moet…
    Lang verhaal kort, deze blog is zéér verstandig geschreven!

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik snap helemaal wat je bedoelt, hier gaan ze nu weer twee dagen naar school en alhoewel het prima ging thuis, is het goed voor hen dat ze weer even onder de vriendjes zijn. Voor kinderen die het niet zo goed hebben thuis, is dit helemaal noodzakelijk.

    Geliked door 1 persoon

    • Absoluut, daar sluit ik me helemaal bij aan. Hier gaat het ook prima.
      Maar als je bijvoorbeeld cijfers opzoekt over kinderen die mishandeld, verwaarloosd of misbruikt worden, zie je dat dit echt een grote groep is, die we zeker niet mogen vergeten. 🍀

      Like

  3. Ik denk dat het verschilt per gezin en kind. Mijn dochter is au pair in Engeland bij een meisje met ernstig autisme, en zij bloeit helemaal op nu ze niet naar school kan.

    Geliked door 1 persoon

    • Voor bepaalde kinderen is dat zeker zo. Misschien kunnen die gezinnen daar ook wel lessen uit leren naar de toekomst? Door bijvoorbeeld meer te gaan inzetten op 1-op-1 therapie? Anderzijds mogen we er ook niet van uit gaan dat elk kind een stabiele thuissituatie heeft en dat velen de school wel nodig hebben.

      Like

  4. Mijn kind wordt juist ongelukkig dat hij weer terug naar school moet. Hij bloeide thuis met werken helemaal op. Dus het ligt denk ook echt aan het individu. En wij zijn helaas ook financieel getroffen, zonder ergens recht op te hebben….. maar er zijn ergere dingen dan dat..

    Geliked door 1 persoon

  5. Mijn kind werd juist helemaal gelukkig deze periode thuis en maakte echt sprongen vooruit.
    Overigens helpt de scholen openen voor ons verder niets. Financieel blijft het lastig. Dat hangt helaas niet samen met het openen van de scholen.
    Dus van mij hadden andere dingen eerst gemogen.

    Geliked door 1 persoon

    • Begrijp ik zeker. Daarom vind ik het goed dat eerst winkels konden openen vooraleer sociaal contact werd toegestaan. Maar voor de meeste kinderen is het gewoon beter. Mijn oudste snakt naar contact met zijn vrienden, maar jongste heeft ook grote stappen gezet thuis. Natuurlijk wie kinderen wil thuis laten kan dat ook hè.

      Like

      • Dan hoop ik dat alles goed gaat en misschien dat je kindje dan toch ergens door thuis open te kunnen bloeien zich zelfzekerder voelt en dat gevoel ook op school kan doortrekken.

        Like

  6. Onze dochter is nog 3, maar ik zie wel om me heen dat kinderen weer snakten om naar school te mogen. En anders de ouders wel. Maar het is sowieso een pittige tijd. Emotioneel, mentaal en vaak ook financieel…

    Geliked door 1 persoon

  7. Ja ik ben er helemaal met eens dat ze wat meer strategieen voor deze kids moeten bedenken want mentaal zijn deze nu gewoon extra kwetsbaar.

    Geliked door 1 persoon

  8. Voor de kinderen is het goed dat ze zo snel mogelijk weer hun normale school weer kunnen oppakken en wat je schrijft over het geen bezoek mogen ontvangen dat is ook vreselijk! Daar zou écht iets anders voor bedacht moeten worden! Het is een lastige situatie, een rotsituatie!

    Geliked door 1 persoon

  9. Ze zouden hier meer aandacht aan moeten besteden en ook verder moeten kijken naar de kinderen voor wie school een uitvlucht is.

    Geliked door 1 persoon

  10. I feel you. Ik schreef eerder ook al een artikel over de kinderen die nu in moeilijkheden komen (Stichting Het Vergeten Kind). Bij ons mochten de kinderen sinds 11 mei gedeeltelijk naar school. De een doet het (het grootste deel), sommigen houden hun kinderen thuis. Ik vond het erg spannend, maar ik begrijp allebei de kanten. Het is en blijft lastig wat de beste manier is om met deze crisis om te gaan. En ieder land doet het toch weer op zijn eigen manier. Naar het beste inzicht.

    Geliked door 1 persoon

  11. Het recht op onderwijs is super belangrijk. Als ouders zich er fijn bij voelen zou ik het zeker doen. Als ik kinderen had en mijn kinderen astma hadden dan had ik ze thuis gelaten.

    Geliked door 1 persoon

  12. ik vind het fijn als onze meiden die dat wel wat ouder zijn weer naar school kunnen maar blijf het dood eng vinden 😉 en ik ga ze missen haha, maar voor hun is het gewoon goed, weer een beetje social contact. hadden ze wel via video en facetime maar is toch anders

    Geliked door 1 persoon

  13. Mijn zoon zat dit jaar in zijn examen jaar. Een jaar wat normaal een feestje moet zijn. Gala met alle toeters en bellen, diploma uitreiking, lange vakantie met een mooie reis, veel werken in de horeca in de vakantie. In plaats daarvan zit die nu thuis het horeca bedrijf waar hij voor werkte heeft de corona niet overleeft geen gala niks. Voor hem vind ik het echt heel sneu.

    Voor mijzelf is dit een heerlijke tijd dat klinkt heel raar maar ik heb autisme en add en ben heel erg graag thuis. Elke keer bij mensen op visite is soms een hele opgave. Mensen kunnen dan echt zeuren waarom ik nooit kom en het is toch gezellig om weg te gaan blablabla. En nu vind iedereen het normaal dat ik thuis ben hoef ik me niet te verantwoorden heerlijk!

    Geliked door 1 persoon

    • Voor de laatste jaars vind ik het ook heel jammer. Het afsluiten van hun school carrière is een eenmalige gebeurtenis met maanden vol leuke herinneringen die hen zijn afgenomen.
      Wat jij zegt van de rust, begrijp ik zeker! Ik denk dat velen ook wel hebben geleerd dat een stapje terug nemen uit hectische leven, rust gaf in het leven en in het hoofd. Normaal zit zaterdag en zondag bijna altijd twee maanden van tevoren volgeboekt hier en nu vond ik het zalig om dag per dag te zien of we zin hadden in wandeling of spelletjes-avonds of fietstochtje of gewoon niksen voor de tv…

      Like

  14. Hier was ik echt blij dat de scholen weer open gingen vlede week. Ik moet zeggen dat het echt een periode was dat we alle drie onze draai kwijt waren. Vooral heb ik het gevoel dat mijn zoon nu hij naar school terug ga meer open is geworden omdat hij zijn vriendjes terug zag. Ik hoop dat alles rap achter de rug is.

    Geliked door 1 persoon

  15. Je hebt een mooi blog geschreven. De vraag wat goed is of niet dat vind ik altijd lastig. Want elke regel of maatregel heeft zowel voor als nadelen.

    Like

  16. Mijn zoontje heb ik die paar weken niet meer naar school laten gaan. Ben zelf risicopatient en aangezien hij pas 3 is moest hij ook niet echt gaan. In september laat ik hem wel terug gaan want merk dat hij nood heeft aan het contact met de andere kindjes

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie