kool-family

Open brief aan mama’s

Sinds wanneer zijn mama’s niet meer blij om tijd met hun kinderen door te brengen? Sinds wanneer worden mama’s hun kroost beu?

Na 3 weken thuis-school en 2 weken paasvakantie, waarin er voor kinderen geen lessen noch buitenschoolse activiteiten worden voorzien en mama’s daar blijkbaar een groot probleem mee hebben, moet me echt iets van het hart.

Mama’s moeten lief zijn voor mekaar – ik ben de eerste om daarvoor te ijveren – en ook taboes over bepaalde aspecten van het mama-zijn moeten we absoluut doorbreken. Het hoeft dan ook niet altijd rozengeur en maneschijn te zijn, want we ploeteren allemaal wel eens. Net omdat we allen wel eens moeite hebben om alle ballen in de lucht te houden, moeten we als mama’s mild zijn voor mekaar, begrip tonen en vooral proberen niet te veroordelen.

Dat laatste zorgde ervoor dat ik 5 weken de lippen stijf op mekaar hield. Ik wil namelijk niemand veroordelen of zich schuldig laten voelen, maar ikzelf vind het heerlijk om met mijn 2 zonen thuis te zijn! Ja, ze hebben beide een leeftijd – 6 en 4 – waarop ze nog weinig zelfstandig zijn en zeker de jongste, die ook het Koolen-de Vriessyndroom heeft, eist extra veel aandacht op. En nogmaals ja, de combinatie met het werk als ondernemer is niet evident en leidt niet zelden tot avondwerk tot in de late (of vroege) uurtjes. Dus, absoluut ja, het is vermoeiend, maar het is zo geweldig fijn! Met de kindjes schoolwerk doen, vind ik zo verrijkend om zo de kinderen eens op een andere manier te leren kennen, om hun werkijver en aandacht zelf te ervaren. Tijdens de pauzes gaan we meestal wandelen en zo leren we samen ons eigen omgeving beter kennen. Wanneer ik spelletjes of zoektochten uitwerk merk ik dat de kinderen mekaar ook veel beter leren kennen en daardoor nog meer naar elkaar groeien, wat ik als mama uiteraard fantastisch vind. Ook lijkt de nu intensievere potjes-training aan de jongste eindelijk zijn vruchten af te werpen. Bovendien is dit het uitgelezen moment om met de kinderen even te onthaasten: in plaats van druk van voetbaltraining naar logopedist te hollen, kunnen we gewoon rustig picknicken in de tuin. Op zaterdag worden we niet opgejaagd door wekkers van voetbalmatch en turnles, maar kunnen we een rustige weekendochtend beleven met onbeperkte tijd voor ontbijt. Ook zaterdagavond en zondag houdt die tendens aan doordat we volledig vrijgesteld zijn van alle verplichtingen en kunnen genieten van het samenzijn. Dus ja, ik vind het geweldig en geniet er met volle teugen van! Ik ben ontzettend moe – zijn we dat als mama overigens niet altijd? – maar minstens even gelukkig. Dit is voor mij een unieke kans om eens minstens 7 weken met de kinderen door te brengen.

Dat corona-tijden vreemde tijden zijn die ook veel hartverwarmende reacties uitlokken, is wel duidelijk.  Zo gaan we terug meer lokaal kopen onder de hashtag #kooplokaal, tonen we eindelijk respect voor winkelbedienden, pakjesbezorgers en vuilnismannen, helpen we eenzame ouderen, applaudisseren we voor mensen uit de zorg, zetten we beren voor ons raam voor de kleutertjes en lijkt er meer verbondenheid tussen de mensen dan ooit. Ik vind bovendien dat de media er goed in slaagden ook positieve initiatieven en berichten in de actualiteit te brengen. Jammer genoeg lijkt al dit positivisme heel erg in strijd met de berichtgeving over de sluiting van scholen die op een of andere manier steeds gedomineerd lijkt te worden door klagende ouders die geen zin hebben voor hun kinderen te zorgen. Sorry, dit snap ik niet, echt niet. Ik probeer met open geest en hart naar die ouders te luisteren, maar het lukt niet. Dat ouders nu openlijk voor de camera hun kinderen quasi verwensen, begrijp ik niet en bepaalde uitlatingen die ik zag op tv vind ik dan ook totaal ongepast. Ook de algemene reacties op het pre-teachen – het voorbereiden op nieuwe leerstof die dan in de klas ook nog kort wordt gezien – kan ik alleen maar met onbegrip onthalen. Het zijn toch onze kinderen? Die lieve kleine wezentjes die we met veel liefde op de wereld hebben gezet en onvoorwaardelijk graag zien? Sinds wanneer is het te veel gevraagd om tijd te investeren in onze eigen kinderen?

Ik wil nog steeds niemand veroordelen, maar op zijn minst wel aanmoedigen om er het positieve van in te zien, want het verschil tussen geluk of ongeluk is vaak niet meer dan de gegeven situatie positief of negatief bekijken. We krijgen eindelijk eens de unieke kans om les te geven aan onze kinderen: wij kunnen hen nog eens iets leren. Weet je nog het gevoel toen je kind als baby voor het eerst “papa” zei en je als mama glunderde van trots omdat jij dat geleerd had? Dat doen we nu toch gewoon opnieuw met leerstof… Als je zoon/dochter een kei is in wiskunde, gaat het vast supersnel, maar als die het allemaal wat moeilijker vindt, kan je in het 1 op 1 leren toch veel meer bereiken en tempo aanpassen, zonder de groepsdruk: hoe geweldig zou het niet zijn als je kind dat thema waar hij/zij al maanden mee sukkelt eindelijk onder de knie heeft? Gelukkig zijn we als mama-juf ook niet echt gebonden aan een leerplan: in plaats van een standaard-turnles, kan je de keuze en creativiteit bij je kind(eren) leggen. Samen voetballen, op schattenjacht gaan of reis-rond-de-wereld spelen, zijn ontzettend leuke manier om je kinderen nog beter te leren kennen. Ook het standaard schoolboek of de (saaie) leesboeken-lijst kan vervangen worden door boeken die dichter bij hun interesses liggen en wanneer je hen een boek in eigen woorden laat samenvatten of een “spreekbeurt” laat geven over een onderwerp dat hen aanspreekt, kom je nog dichter in hun leefwereld. Dat willen we toch allemaal, niet? We hebben ook het geluk dat het de komende weken, net als voorbije weken, overwegend zonnig zal zijn, waardoor we ook de kans krijgen om geregeld met de kinderen te gaan wandelen en intussen rustig kunnen praten over hun gevoelens, angsten, dromen of waar ze ook aan denken. Kortom: doordat de wereld rondom ons even op pauze lijkt te staan, kunnen we die quality time hebben met onze kinderen. Probeer die leerstof al spelenderwijs aan te brengen, maar wees niet streng, noch voor jezelf, noch voor de kinderen, maak vooral veel plezier, geniet van het samenzijn en maak er een groot – spreekwoordelijk – feest van thuis.

Dus lieve mama’s: stop alsjeblief met zagen en geniet van de gekregen tijd met de kinderen.

Veel liefs
Kris

 

 

62 reacties

  1. Hier drie tieners in huis. Het wegvallen van de danslessen zorgt hier ook voor tijd om samen een gezelschapsspel te spelen of zelfs gewoon eens allemaal samen aan tafel te zitten. Mij hoor je niet klagen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Klopt misschien wel, maar wij zitten in een situatie waar mijn man nog steeds buitenshuis moet werken én ik hoor ook alleen mama’s klagen. Verder heb je volkomen gelijk, is mijn perceptie en ik zie alleen de mama’s, zal de titel aanpassen. 😊

      Like

      Beantwoorden

    • Mooi geschreven. Ik plof s’avond ook uitgeput in de zetel maar ben ook zo dankbaar voor deze extra tijd. Elke dag samen ontbijten en knuffelen en spelletjes spelen of een lange wandeling maken. Ook merk ik dat de broertjes heel hard naar elkaar toegegroeid zijn de laatste weken. Naast alle negatieve verhalen is dit zeker en vast een aspect dat we moeten koesteren 😀.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

      • Hier echt zo hetzelfde! Ik heb een nieuwe dimensie van vermoeidheid ontdekt, maar geniet tegelijkertijd zo van samen zijn en kids die naar elkaar toe groeien…

        Like

  3. Ik begrijp heel goed dat het voor mama’s met kleine kinderen nu erg druk kan zijn. Toch zou ik de raad willen geven om van je jonge kinderen te genieten. Die tijd komt immers nooit meer terug…
    Verder ondervind ik dat vele mensen nu meer tijd met elkaar doorbrengen en hartverwarmender met elkaar omgaan

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. Ik heb zelf eigenlijk weinig gemerkt van ouders die er geen zin in hebben. Ik hoor juist veel positieve geluiden. Ook ik vind het heerlijk om mijn kids in huis te hebben. Het is veel, ik ben alleen en ik werk maar gelukkig kan ik thuiswerken en valt het prima te combineren. Wij genieten juist erg van elkaar.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  5. Mijn dochter zou begin april naar de basisschool mogrn, want ze is 4 geworden. Ze keek er zo naar uit. Maar we hebben leuke werkjes gekregen van de juf. Dus het gaat nog prima hier gelukkig. Mn zoontje is net 1, dus die krijgt er niets van mee verder.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Ik vind deze periode pittig én fijn tegelijkertijd. De aandacht en rust voor mijn dochter hebben vind ik fijn. Maar met een dubbele focus moeten thuiswerken vind ik echt pittig. Daardoor houd ik niet minder van mijn dochter of ben ik niet minder blij met haar. Ik deel zowel de fijne als pittige momenten offline en online. Daar zit bij mij geen filter op.

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  7. ik heb 2 meiden van 15 en 16 en vind het heerlijk om ze om me heen te hebben. op fb zie ik de ene “zeikende” na de andere zeikende moeder voorbij komen die zich geen raad (?) weet met haar kids omdat ze zo druk zijn en moeilijk bezig te houden zijn en ze geen tijd meer voor haar zelf heeft……joe vriendin denk ik dan, dan had e geen kids moeten krijgen, sorry hoor. snap best dat het pittig is en zwaar want hier zijn ze ook klein geweest maar je kids niet kunnen bezig houden of ze om je heen kunnen hebben…..not done

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Hier een beetje hetzelfde gevoel. Het is hier ook druk, maar ik geniet van de drukte van mijn 2 zonen om me heen. Niet veroordelend bedoeld, maar ik vind het het inderdaad raar dat ouders gek worden van hun kinderen omdat ze die 3 weken om zich heen hebben. Het is nu geen vakantie, hier moet ook veel gewerkt worden, maar wat doe je dan als er 8-9 weken vakantie zijn vraag ik me dan af? Sturen andere mensen hun kinderen altijd op kamp dan? Ik vind het sowieso fijn voor jou dat je er ook van kan genieten. ❤️

      Like

      Beantwoorden

    • Mooie blog! Het is ook best pittig hoor om te thuiswerken met kleine kinderen om je heen. En tegelijkertijd les moeten geven. Voor werken is overdag geen tijd en ’s avonds is iedereen moe, dat is logisch. Dus ik begrijp best dat het niet makkelijk is. Maar om nou te klagen en je niet weet wat je met je kids aan moet vind ik wel vreemd. Wees blij dat je kinderen hebt als je hier nou eenmaal voor hebt gekozen.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  8. Ik vind deze tijd met mijn kinderen fijn, dit is een tijd die gaat waarschijnlijk nooit meer gebeuren en nu maak ik alles van ze mee. Ze zijn hier 10 en 12 en dus wel wat zelfstandiger en al kom ik minder aan mijn eigen dingen toe, ik geniet van het samen zijn. Het helpen met school, het samen wandelen. De vele gesprekken die we hebben. Ik zeur absoluut niet en we maken er het beste van met zijn vieren. Ik merk wel wat een sterke eenheid we vormen samen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Dit is echt precies wat ik gisteren onder een foto op Instagram zette. Ik geniet zoooo ontzettend hard van mijn kleine meid! En ja, het is soms heftig als je op elkaars lip zit. Dat ga ik niet ontkennen. Maar alsjeblieft, een beetje positief benaderen scheelt de helft (L)

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Jaaaa, ik snap heel goed wat je bedoelt. Ik kan er alleen heel weinig over zeggen want ik heb zelf geen kinderen…maar ik denk dat als alles weer voorbij en normaal is, heel veel ouders deze periode toch ergens heel mooi en bijzonder gaan vinden

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Dankje voor je reactie. Het gaat er denk ik, met of zonder kinderen, om dat je sommige zaken in het leven moet nemen zoals ze komen. Én als het even kan er ook nog je plezier in vinden. Want de situatie blijft dezelfde of je nu plezier maakt of klaagt.

      Like

      Beantwoorden

    • Dankje voor je reactie. Ik hoorde op het online info-moment ook al die negativiteit naar de juffen die zoveel tijd en voorbereiding hadden gestoken in dit preteachen. Ik hoop dat dit bij jou beter meevalt.

      Like

      Beantwoorden

    • Dankje voor je reactie. Langzame ochtenden gaan er niet meer inzitten als turnles en voetbalwedstrijden er weer zijn, maar vind ik ook niet erg hoor. Ik geniet even van de rust, maar ik doe het andere ook met plezier voor de kids. ❤️

      Like

      Beantwoorden

  14. ik zie alleen maar moeders die hun stinkende best doen, daar kan je dagelijks over lezen op mijn mama-site :-), mag ik je daar van harte uitnodigen?

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  16. Heel goed hoe je er zelf mee omgaat. Ik denk dat het bij veel ouders niet is omdat ze niet willen, maar omdat er enorm veel op hen afkomt in combinatie met thuiswerken. Probeer dat maar eens met een 60-urige baan, een 1,5-jarige en een man die weg is omdat ie zelf nog naar werk moet, terwijl je geen vitaal beroep en dus geen opvang hebt…. Dan snap ik wel dat je het even niet meer ziet zitten (uit ervaring in vriendenkringen) Maar ondanks dat toch top hoe iedereen het oppakt. Geen zin hebben vind ik inderdaad wel erg, dan had je niet aan kids moeten beginnen. Maar ik snap wel dat het overweldigend kan zijn en dat niet iedereen goede juf of meesters skills heeft 🙂

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

  17. Het ligt denk ik enorm aan de omstandigheden en je karakter hoe je het thuiszijn ervaart met kinderen. Of je klein woont, of ruim maakt denk ik al een boel verschil. En natuurlijk je persoonlijke bedrading…

    Like

    Beantwoorden

  18. Wel ja, ik zit tussen veel ‘lotgenoten’ als in ongewild kinderloze moeders die het daar echt moeilijk mee hebben.
    Ik kan heel vaak de dingen nog plaatsen en vanuit andere perspectieven zien, maar als ik lees dat een ongewild kinderloze moeder dat ze hier nu net voor zou tekenen en dat al die zagen van moeders hun kinderen aan haar mogen geven als ze er zo graag vanaf willen, is dat ergens ook een terechte opmerking die haar gevoel over deze dingen heel erg weergeeft.

    Ik heb zelf als kinderloze moeder van een moeder met kind te horen gekregen dat ik blij moest zijn dat ik er geen had en ik dacht vooral ‘ik hoop dat uw dochter dit nooit te horen krijgt, ocharme…’ En ikw eet ook echt wel dat ze dat zei om me te willen troosten. Nu, het kwam zo niet over

    Maar ook: die dingen doen nog vooral iets met de kinderen zelf… Hoe goed bedoeld mijn moeder ook zei dat we moesten zien dat we nooit zo snel zwanger waren als haar want dat ze daardoor niet heeft kunnen studeren, is dat bij mij ook steeds blijven hangen als tiener. Ik ben nu 35 en ik weet het nog, dat zegt veel over welk gevoel ik daardoor kreeg. Mijn moeder is het overigens steeds jammer blijven vinden dat ze niet is kunnen gaan studeren omdat ze plots zwanger bleek, maar ja… Dat komt hard aan bij een kind… kinderen pikken meer op dan je denkt ook al reageren ze er niet op en ze kunnen daarnaast nog niet zo genuanceerd denken als volwassenen, dus dat kwetst hen nog het hardste van iedereen…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Vooral met dat laatste ben ik het heel erg eens, ik heb ook zo een opmerking van vroeger die ik nooit heb kunnen en zal kunnen plaatsen. Op het vtm nieuws zei zondag een mama “na 5 weken, ben ik mijn kinderen echt beu” en die dame had 4 kinderen (ok, zwaar, snap ik absoluut), maar die oudste was minstens 12 jaar en ik dacht echt: hoe voel die jongen zich nu als mama voor gans Vlaanderen zegt dat ze je beu is? Met dat woord “beu” heb ik het zo moeilijk. Ik geraak regendagen beu, ik geraak negatieve mensen beu, maar ik ben mijn kinderen nog geen seconde beu geweest, ze zijn mijn allergrootste rijkdom en ik hou onvoorwaardelijk van hen, wat mij betreft hangen ze nog 10 jaar aan mijn been een ganse dag.

      Like

      Beantwoorden

  21. Wij hebben zelf bewust geen kinderen dus het is wat lastig om hier op te antwoorden. Ik kan me best voorstellen dat het voor sommige ouders zwaar is om ineens overdag de kinderen thuis te hebben en ook nog je werk thuis te moeten doen. Natuurlijk is het een bijzondere periode waarin je zeker als gezin ineens de mogelijkheid hebt om veel tijd samen door te brengen, maar dat het zwaar is, dat snap ik ook wel weer. Alle ballen moeten hoog gehouden worden en dat gaat knellen, denk ik.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  22. Eerst en vooral: het is storend dat je enkel over mama’s spreekt – alsof papa’s niet ook lief zijn en voor kinderen kunnen zorgen. Ten tweede: het is niet omdat je ervoor kiest om mama te worden dat je ook van alles wat met kinderen te maken heeft moet genieten, alsof we daarvoor voorbestemd zouden zijn ofzo. Je brief komt dus om die twee redenen heel seksistisch over, vind ik, dus daar doe je best wat aan. En OK, mensen die alleen maar kunnen klagen zijn vervelend, maar tegelijk lucht klagen ook wel op, en vergeet niet: niet iedereen is zoals jij, niet iedereen vindt plezier in de dingen waarin jij plezier vindt. Neem nu thuis zijn met kinderen: ik vind ook dat er leuke momenten zijn (ik deel trouwens alles heel fair met de papa), maar dit is echt niet het leven waar ik van droom. Irrationeel gedrag bij kinderen: niet leuk. Ruziemakende kinderen: niet leuk. Kinderen die continu vragen stellen waardoor je nauwelijks rust vindt in je hoofd: niet leuk. En moet ik me ervoor schamen als ik graag intellectueel bezig ben en lange periodes met enkel kinderen of nauwelijks tijd om iets interessants te lezen behoorlijk afstompend vind? Natuurlijk niet. Dus verlang ik ernaar dat de scholen terug opengaan en zou ik dat ook zo op tv verkondigen? Jawel!

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

    • Het is helemaal niet seksistisch bedoeld, sorry als dat zo overkomt. Verder volg in je helemaal en geef je daar ook gelijk in. Ruziemakende kinderen vind ik ook niet leuk, dat ik mijn werk na 18u tot 24u moet doen vind ik ook niet leuk en ik droom zeker niet van een huisvrouwenbestaan (met alle respect voor mama’s (en papa’s om ook naar hen correct te zijn) die dat wel doen). Dus ja, ik ga ook blij zijn als het voorbij is, maar ik vind gewoon dat je van ganse dagen klagen niet gelukkiger wordt en dat deze pandemie er absoluut niet sneller door afgelopen zal zijn. Vandaar ook de boodschap: ja, het is zwaar, maar probeer ervan te genieten! ❤️

      Like

      Beantwoorden

  24. Kinderen zijn momenteel ook erg druk omdat ze alle angst en spanning voelen hangen. Overal waar je komt voel je spanning, argwaan, … Want er is de grote angst voor het virus. De nieuwe afstandsregel, de mondmaskers, … Voor kinderen is dat ook moeilijk te vatten door de omvang van het hele gebeuren. Want hoe dan ook heeft het op iedereen een impact. Als je als ouder dan ook nog eens bang of gestressed loopt, spiegelt jouw kind dat nog extra door zijn gedrag. En als je als ouder de spiegel niet begrijpt kan dat best lastig zijn.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Dat klopt zeker en vast. Mijn jongste zoon, is bijna 5, mentaal 2 en heeft veel nood aan ondersteunende gebaren (o.a. SMOG) en mimieken in een gesprek. Voor hem worden die mondmaskers ook absoluut een struikelblok in ontvangen van communicatie.
      De angst en spanning kunnen we niet volledig wegnemen, alsook het virus niet. Indien we natuurlijk continu klagen over wat misgaat, lopen we gespannen (en voelen kinderen dat inderdaad waardoor ze daar ook op reageren), vandaar dat ik oproep om eens te kijken naar wat wel goed gaat. Vroeger waren we in de weekends druk met hobby’s, nu hebben we eens tijd voor mekaar bijvoorbeeld,… Zoeken naar het positieve en daaraan vasthouden, is echt de enige weg naar geluk. Iedereen heeft tegenslagen in zijn leven, maar we kunnen ons wentelen in zelfbeklag of we kunnen ons focussen op wat wel goed gaat. En dat laatste is vaak moeilijker, maar het maakt ons wel gelukkiger. 🍀

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

Plaats een reactie