Dé trend van het najaar van 2019 zou wel eens kunnen worden: vriendelijkheid in de vorm van een knikje naar mensen die je niet kent. Whoop whoop!
Wij zijn met ons gezin dit voorjaar verhuisd naar Gent, vlak aan de Leie, waar we met de kinderen al heel veel gewandeld en gefietst hebben. En daar hebben we al ontzettend van genoten! Gewoon de fiets nemen en met ons vier genieten van de rust en de natuur. Ik heb mezelf altijd een stadsmens gevonden, maar zo lekker wandelen aan het water… het doet wel iets met mij. En met ons alle vier, zelfs kindjes zijn echte buiten-kindjes geworden.
Voor Guillaume en Thibault, die intussen al 6 en 4 zijn, is fietsen en wandelen vooral een spelletje om zoveel mogelijk andere wandelaars, fietsers en hondjes te ontmoeten. En het is een competitief jongetje, dus de puntenstand wordt altijd bijgehouden.
Voor de hondjes hebben we altijd een doos hondensnoepjes mee op onze tochten en Guillaume vraagt dan steeds aan de baasjes of hij een snoepje mag geven. Meestal eindigt dit in: snoepje uitdelen, hondje aaien, hondje blij, baasje blij, kindjes blij. Soms ook wel in baasjes die liever niet hebben dat hondje snoept, maar ook dat is prima natuurlijk – vandaar de vraag – en dan gaan we gewoon verder op zoek naar de volgende snoepjesliefhebber op vier pootjes.
Bij de mensen is het verhaal jammer genoeg helemaal anders. Guillaume is een heel beleefde jongen – een pluim die ik stiekem op mijn hoed steek – en zegt tegen alle mensen steeds “dag meneer” of “dag mevrouw”. De respons hierop is soms een klein knikje, zelden een volledige “dag jongen”, maar de regel is jammer genoeg dat mensen dit beleefd kindje compleet gaan negeren en bekijken alsof hij van een andere planeet komt.
Voor Thibault is het nog erger, want hij wil mee doen, maar kan nog geen “hallo” zeggen, waardoor hij het houdt het bij een “aaaa” gecombineerd met wuifgebaren, dus dat daar quasi nooit respons op komt – vreemde blikken buiten beschouwing gelaten – hoeft dan helemaal niet te verbazen.
Ik weiger hier negatief op te reageren, omdat ik liever alles positief en optimistisch benader, dus ben ik zelf daardoor sinds deze zomer begonnen met ook tegen iedereen te gaan knikken en glimlachen. In eerste instantie kijken mensen wat vreemd, maar dan zie ik ze vaak denken dat ze dat best een fijn idee vinden. Het is niet dat ik mezelf hiermee als grote wereldverbeteraar zie, maar als ik nu en dan één iemand kan aanzetten om vriendelijker te worden, ben ik al tevreden dat ik op die manier al een (klein) steentje bijgedragen heb.
Toen ik gisteren las op hln.be over Zarra uit Brugge die tegen hetzelfde aanliep, had ze dan ook meteen mijn aandacht. Het volledige verhaal kan je hier lezen, maar in het kort komt het erop neer dat zij hetzelfde dacht als wij, maar meteen de koe bij de horens vatte en straatnaambordjes liet maken met daarop “knikjesstraat”. Op haar 15 jaar al zoiets op touw zetten vind ik ronduit fantastisch en ik was dan ook meteen gewonnen voor haar project. Jonge mensen met positieve energie en gevoel voor initiatief kunnen we toch alleen maar toejuichen. Ik hoop mijn zonen ook zo te kunnen laten opgroeien, al blijft dat bij ons voorlopig beperkt tot een “dag mevrouw” en minstens even enthousiaste “aaaa”, met hopelijk alsmaar meer positieve respons.
Wat vinden jullie van dit initiatief?
Zeggen jullie al goeiedag?
Veel liefs
Kris
XxX
Kool Family 
Tijdens bergvakanties groet ik bijna altijd tegemoetkomende wandelaars, maar zo in het dagelijks leven is het bijna ondoenlijk, daar doe ik het soms
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik denk dat dit bij meeste mensen zo is. Misschien wordt het net leuk dat altijd te doen, zodat we allemaal altijd meer in vakantiestemming zijn. 🙂
LikeLike
Ik heb vaak het omgekeerde, dan wil ik gewoon even lekker in mijn bubbel een stukje fietsen, word ik om de haverklap gestoord door mensen die gedag willen zeggen. 😉
Ik zeg altijd wel vriendelijk gedag terug of geef een knik. Maar soms werkt mijn stem even niet mee en hoor ik achter mijn rug het gemopper: ‘Nou, dan toch niet!’ Dat vind ik toch zoiets raars. Als je uit vriendelijkheid of beleefdheid gedag zegt, maar tegelijkertijd iets terug eist, wat is daar dan vriendelijk aan?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ga niet gaan mopperen, en verwacht zeker geen hele conversaties terug, maar een knikje kan toch altijd. 🙂 Wij eisen dus niets terug, al kan mijn zoon (maar die is 6, dus dat wordt hem hopelijk vergeven), wel heel luid zeggen: “Dat is geen beleefde mevrouw hè”. 😀
LikeLike
Hmmm, geen eisen, maar dus wel bepaalde verwachtingen. 😉
LikeLike
Ja, klopt, niets mis met verwachtingen hebben in het leven, toch? 😉
LikeLike
ik zeg altijd goedendag! en zeker tegen vrolijke kinderen! En als het even kan, maak ik een gezellige babbel
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is heel erg fijn van je!
LikeLike
Vaak is het zo, hoe dichter bevolkt, hoe minder men elkaar groet. In een metropool ga je echt niet alle voorbijgangers gedag zeggen. Op een stil pad in de natuur waar je een enkele wandelaar tegenkomt is het wel gebruikelijk om elkaar een signaal te geven dat je de ander hebt gezien. Dat doe je door te groeten, dat kan zijn een knikje, een goedemorgen of een hallo. Daarmee laat je zien dat je van goede wil bent. Het is een soort oerinstinct dat de vreemdeling die jou tegemoet komt jou kan vertrouwen, en vice versa.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klopt, je kan moeilijk in Parijs door de Champs Elysees tegen iedereen gaan praten, maar wij wonen op de Assels, een rustig eiland in Gent aan het water, dus is eerder sporadisch dat we iemand tegenkomen.
LikeLike
Heerlijk wandelen en buiten zijn vooral als het weer lekker is. Ik geeft glimlacht en dan gedag zeggen goed dag of goede morgen etc. Sommige kinderen praten best wel veel. Zo leuk om te luisteren maar blijft maar kletsen 😀
https://dhini.nl
LikeGeliked door 1 persoon
Onze oudste zoon is ook een kletskous, dus dat wil ik niemand aandoen tijdens zijn rustige wandeling. 😀 Vandaar dat een knikje echt wel voldoende is. 😉
LikeLike
Hierbij mijn gekopieerde en geplakte reactie nogmaals: Ja ik groet meestal netjes, maar krijg ook weinig respons. Dat maakt het wel lastiger vind ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is waar, maar met het initiatief van de “knikjesstraat”, gaan we hier misschien verandering in brengen… 😀
LikeLike
Wij wonen in een dorp en hier zeggen de meeste mensen gedag tegen elkaar. Ook in de winkel wordt altijd een praatje gemaakt. Ik zelf reageer ook altijd als iemand ( ook kinderen) gedag zeggen. Het is ook eens tukje beleefdheid, maar ook sociaal in deze tijd dat we allemaal op de telefoon zitten met onze neus.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is ook altijd fijn een goeiedag te krijgen.
LikeLike
Het is zeker een goede initiatief. Het is beter om heel sociaal te zijn tegen mensen. Ik zie vaak gebeuren dat mensen elkaar de laatste tijd ontlopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, vond ik ook!
LikeLike
Je verhaal doet me meteen weer denken aan de reclame van Mentos die vorig jaar op tv was. Elkaar begroeten is toch hartstikke normaal?! Wat knap day jouw kindjes het goede voorbeeld laten zien!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankje! Maar jammer genoeg niet meer normaal hoor, in de supermarkt staan kassiersters zelfs gewoon onderling te praten, terwijl ze je boodschappen scannen als een robot zonder je zelfs aan te kijken. Is iets Vlaams denk ik, want in Wallonië en Nederland is dat niet.
LikeLike
Ik ben geen praatjesmaker, maar als iemand hoi zegt dan zeg ik altijd hoi terug. Ik doe ook aan knikjes als je echt iemand tegemoet komt, of iemand je (per ongeluk) aan kijkt. Maar als ik ga shoppen, ga ik niet iedereen begroeten. Wel kassamedewerkers in een kleine winkel.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe ook eerder knikjes dan heel uitbundig praten hoor
LikeLike
Als iemand mij groet, zeg ik altijd iets terug. Uit mezelf doe ik het eigenlijk alleen als we ergens wandelen of fietsen en het is op zich vrij rustig en je komt dan iemand tegen. In een drukke omgeving doe ik het nooit, omdat dat gewoon geen doen is.
LikeGeliked door 1 persoon
In een drukke omgeving is dat inderdaad een fulltime bezigheid. 😃
LikeLike
Nu ik verhuisd ben en in het centrum woon, merk ik dat hier veel meer vriendelijk goedendag wordt gezegd en ook meer praatjes worden gemaakt en wat vind ik dat fijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zeg ook steenvast de mensen onderweg gedag en word ook vaak genegeerd maar aan de andere kant kom ik ook vaak oudere tegen die spontaan een praatje dan willen maken. In de winkel word ik ook vaak aangesproken door deze ouderen of ik ze ergens mee moet helpen. Ik weiger gewoon om me eigen te schikken naar de maatschappij zoals hij nu is.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat heb ik ook, veel mensen beginnen altijd tegen mij te praten, maar dat hoeft dan ook weer niet voor mij. 🙃
LikeLike
Ik zeg steeds een goeiedag, maar je krijgt inderdaad maar zelden reactie. Als ik ga lopen kom ik dit zeer vaak tegen. (al is het van sommige lopers eerder van niet meer kunnen 🙂 )
In Nederland krijg je veel vaker een goeiedag. Hopelijk kunnen we dit hier ook bekomen, zou leuker zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is waar. Dankje voor je reactie!
Als ik loop, is het ook van niet meer kunnen . 😃
LikeLike
Hahah…. Ik zou zeggen welkom in België…!
Ik en mijn man ergert ons daar ontsetend om dat mensen gewoon niet meer beleeft kunnen zijn.
Alle hoeveel kost dat om een hello te zeggen, of als je iemand voorlaat op de baan met de auto dat ze niet eens hun hand kunnen op steken. Wij zelf leren ons kind al van dat hij kan praten dat hij beleeft moet zijn, want tja daar raak je het verste ook. Gelukkig zijn ze in de straat allemaal beleeft en zeggen ze steeds een goeidag. Ik zelf hou van de beleeft hij en van een vriendelijke woordje 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het echt fijn dat mensen socialer worden naar elkaar, en niet meer zo in hun telefoon zitten! Ik sta er 100% achter
LikeGeliked door 1 persoon
In de Ardennen in België groet iedereen iedereen. Ik vind dat mooi.
LikeGeliked door 1 persoon