Morgen ben ik jarig en wel evenveel jaar als de kinderen hun favoriete televisiekanaal (Studio 100 tv op kanaal 33 of drie-drie voor Guillaume).

De grote 33. Net zoals bij elke leeftijd, komen dan van iedereen de vragen hoe dat nu precies voelt. Tja, hetzelfde als de dag ervoor uiteraard. Ik heb –voorlopig althans- nog nooit geen problemen gehad met jarig zijn, dus ik vier mijn verjaardag altijd met veel plezier. Voor vele vrouwen moet hun leeftijd een geheim blijven en is die dag niet altijd een even groot feest, omdat het cijfertje nu eenmaal elk jaar met eentje verhoogt. Toen de eerste twintiger uit onze omgeving 30 werd, herinner ik me dat hij zei 30 is zoals 20, maar met meer geld. En zoveel jaar later ben ik het daar nog altijd gloeiend mee eens. Op je twintig ben je lekker jong, heb je tonnen energie, maar financieel is alles nog een beetje zoeken, omdat de carrière nog niet of nog maar net begonnen is. En als dertiger, ervaar ik alles nog net hetzelfde want ik voel me nog steeds jong, heb nog steeds een onuitputtelijke energie maar onder andere financieel zijn er toch meer zekerheden dan pakweg 10 jaar geleden.

Dit weekend waren we op familieweekend –opnieuw in Bohan, zoals vorig jaar–  en de dag zelf is nog niets speciaals gepland, zullen we alles wellicht rustig aan doen. Het enige waar ik durf op te hopen is een ontbijtje op bed, iets waar mijn man een hekel aan heeft, maar toch twee keer per jaar (mijn verjaardag en Moederdag) aan toegeeft. De organisatie voor de rest van de dag laat ik volledig aan manlief over. Het enige wat ik zal doen, is erover waken dat het een rustige dag wordt, dat ik ervan geniet en meest van al nog dat ik de stress en drukte van de laatste weken eventjes on hold zet.

Veel liefs
Kris
XxX