Is dit ook weer een thirty-something ding, zoals ook vorig jaar of is het omdat we dit jaar terug op ons pootjes zijn geland na de emotionele rollercoaster van 2016 of misschien wel omdat alles nu helemaal klopt nu we in het huwelijksbootje zijn gestapt of is het –meest waarschijnlijk- een combinatie van bovengenoemde oorzaken, ik weet het niet, maar feit is dat ik de laatste tijd veel en meer dan ooit, stilsta bij wie ik ben en wat ik wil bereiken. Zowel op professioneel vlak als op persoonlijk vlak en nog niet in het minst voor het combineren van de twee.

Sinds deze maand werk ik exact 10 jaar bij LVD, een toen voor mij onbekende machinebouwer, waar ik als onwetende ingenieur van start ging als Application Engineer, waar ik ervaring opdeed, de voor- en nadelen ondervond van het vrouw zijn in een mannenwereld, hard werkte, levenslessen leerde, deelnam aan beurzen, in 2013 Sales Manager werd en eind 2014 Product Manager Press Brake tooling. Ik heb me altijd ingezet en na 10 jaar en 3 functies bij hetzelfde bedrijf, weet ik ook dat het gezien werd. Uiteraard zijn er zaken die ik liever anders wil, maar ik doe mijn job ongelofelijk graag.

Daarboven ben ik een (bijna) 33-jarige mama van 2 kleine jongetjes die veel aandacht en zorgen nodig hebben en heb ik ook een geweldige man waarvan ik ook wil dat hij niets te kort komt.

Wat anderhalf jaar geleden begon als uitlaatklep om de diagnose van het Koolen-de Vriessyndroomte plaatsen en op de één of andere manier mijn spreekwoordelijk ei kwijt te geraken, is intussen best wel flink uitgegroeid. Ik begon deze blog voor mezelf en  niet wetende waartoe het zou leiden, maar ik ben heel blij en verrast wat er al gebeurde in mijn korte bloggersleven. De puzzelstukjes vielen wat mij betreft in elkaar. Schrijven en fotografie zijn altijd al twee passies van mij geweest en hier op dit minuscule stukje van het wereldwijde web kan ik me hierin uitleven. Rijk werd ik er niet van, maar ik mocht een brief schrijven voor Libelle , een aantal gastblogs schrijven en had al een aantal gesponsorde samenwerkingen.

Dit zijn dus mijn 3 persoonlijkheden als het ware en ja, de combinatie van deze 3 activiteiten maken het allemaal hectisch en ik moet er constant over waken niet te veel hooi op de vork te nemen. Soms vraag ik me in een filosofische bui wel eens af of het allemaal combineerbaar blijft. Voorlopig nog wel, maar wat de toekomst brengt weet ik niet. De enige zekerheid is dat mijn gezin altijd op nummer één komt en dat op dat vlak geen compromissen gesloten worden. Mijn werk doe ik na bijna 10 jaar ook nog ongelofelijk graag en mijn blog is zowat mijn enige momentje van me-time. Het evenwicht tussen mijn 3 persoonlijkheden te vinden is een permanente zoektocht naar geluk en rust in mijn hoofd…

Veel liefs
Kris
XxX