Wanneer we na meer dan 3 jaar crèche om diverse redenen besloten te veranderen naar een onthaalmoeder, was dit uiteraard voor ons een grote verandering. Voor ons enkel positief want Fabienne, de school en wijzelf zitten allemaal in een straal van minder dan 500 meter van elkaar vandaan. We hadden ons goed geïnformeerd bij andere mama’s, andere kindjes én de verantwoordelijke van de “Landelijke Kinderopvang” en allen waren vol lof en respect voor Fabienne en alles wat ze doet.

Voor de kindjes was de aanpassing uiteraard veel groter dan voor ons en was het zeker geen liefde op het eerste gezicht. Guillaume bleek na een paar dagen echter al helemaal bijgedraaid en begint nu zelfs vaak op vrije dagen te vragen naar Fabienne en geeft haar meestal spontaan een grote knuffel bij het binnenkomen. En geloof me als ik zeg dat dit laatste is een privilege die maar weinigen krijgen van Guillaume. Thibault bleek iets moeilijker te overtuigen, hij huilde toch nog elke ochtend en probeerde Fabienne, aka Bibi, de eerste dagen en zelfs weken te testen. De tests zijn klaarblijkelijk intussen wel goed doorstaan, want sinds vorige week -en heel erg vanavond!- zag ik ineens in de blik van Thibault dat ze ook zijn hartje heeft weten te veroveren! Joepie!

Veel liefs
Kris
XxX