…op mijn trouwjurk! Na een eerste bezoek bij “Bruidskledij Cony” en Maria-Aalter en een -niet zo bijster geslaagde- poging bij “Le Chapeau” in Antwerpen, trok ik vanmiddag naar “Bruidscouture Elena” in Deinze.
Ik was nog maar pas aangekomen bij “Elena” en ik wist al dat ik hier mijn jurk zou vinden! Lag het aan de droom over mijn huwelijk die ik vorige nacht had, aan de mooie ingang van “Elena”, aan het uitnodigende interieur, aan het extra sms’je dat ik de dag voordien kreeg, aan het drankje dat we kregen aangeboden, aan de uiterst vriendelijke ontvangst of aan de zeer behulpzame en geduldige mevrouw? Geen idee, maar het zou vandaag gebeuren… Ik had een aantal foto’s mee naar de winkel van jurken die ik mooi vond en koos zelf een zevental jurken die aan mijn verwachtingen leken te voldoen. Hieronder een aantal voorbeeldjurken die mijn bruidshartje sneller doen slaan…

Toen dé jurk toch niet tussen mijn 7 jurken (en de 5 jurken die de behulpzame verkoopster voor mij had uitgezocht) bleek te zitten , vreesde ik eventjes dat het ook deze derde shoppingdag niet zou gaan gebeuren. Ineens herinnerden we ons de jurk uit de etalage en kreeg ik weer hoop, maar ook hier kwam de magie niet. Bij een ander bruidje die jurken aan het passen was in identiek dezelfde stijl zagen we een jurk die aan alle verwachtingen voldeed -aansluitend, kant, mooi afgewerkte rug én met bandjes (geen bustier voor mij wegens vingervlugge zoontjes)- en wanneer ik deze aantrok, voelde het helemaal goed! Toen ook de blikken van het shopteam zeiden dat het goed was en ik nog een laatste keer de top-3 van voorgaande kleedjes paste -om zeker te zijn natuurlijk- wist ik zeker dat dit de jurk was waarin ik naar het altaar zou stappen…

Mijn maten werden opgenomen zodat het kleed kon besteld worden in mijn maat om in april in de winkel te liggen voor een eerste passing waarop we ons ook kunnen oriënteren naar accessoires. We gingen met het shopteam helemaal verder in de positieve sfeer van de dag en vonden een -prachtig!- kleed voor mijn mama en twee paar schoenen voor mij, een paar zilveren (trouw)schoenen en een paar pumps. Over wat te dragen voor het wettelijk huwelijk in maart, lang dan wel kort, wit dan wel gekleurd, met dan wel zonder jasje, geraakten we het nog niet helemaal eens, anders had ik ook al voor dan een outfit gevonden. Hoe dan ook; ik zal vanavond heerlijk slapen want vanaf nu kan 5 november 2016 voor mij de geschiedenis ingaan als de dag waarop ik verliefd werd op mijn trouwkleed en hiermee de grootste zorgenpost van mijn huwelijk achter de rug is.

Veel liefs!
Kris
XxX